آخرین مطالب
امکانات وب
«پل‌های مدیسون کانتی»* را دیدم و گریستم. بسیار گریستم.
تردیدهای زن را می‌شناختم. غم‌ها و شادی‌هایش را، خواستن‌ها و نخواستن‌هایش را، اشک‌ها و لبخندهایش را، بودن و نبودنش را. و رفتنش را. و رفتنش را. و رفتنش را.
به فیلم‌هایی که دوست دارم، فکر می‌کنم. در این میان با زنانِ دو فیلم آشناترم. «بلانش» در «اتوبوسی به نام هوس» و «فرانچسکا» در «پل‌های مدیسون کانتی».
* ساختۀ کلینت ایستوود، 1995.
این روزهای من...ما را در سایت این روزهای من دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : 7inrooza94f بازدید : 14