آخرین مطالب
امکانات وب
این روزها، نمی دانم چه علتی دارد، چه حکمتی دارد که مدام با آدم های ناامید روبرو می شوم. آدم هایی که از روزهای تکراری شان می گویند و خستگی های مداومشان. از فکرهایی که هر از گاهی به ذهنشان می آید، فکرهایی که بوی خوبی ندارند و طعمشان هم تلخ تر از هر تلخیست.
نمی دانم شاید هوای پاییزی، غلبه ی تاریکی در این فصل، تلنبار شدن کارهای ناتمام و ... در تشدید این حس و حال نقش داشته باشند.
واقعیتش دیگر نمی دانم در مواجهه با این افراد چه بگویم. خود من هم این روزها کمی ناخوش احوال هستم. من هم روزهایم تکراری شده اند و بیشتر از هر آدمی کار ناتمام دارم. اما عزمم را جزم کرده ام که همان کلاس هنری که می خواستم را ثبت نام کنم. عزمم را جزم کرده ام که سامانی به کارهای ناتمامم بدهم. شاید این کسالت ناتمام هم رفع شود( فقط نمی دانم با این حجم از کار چرا هر شب یک یا دو فیلم دوساعته میبینم و اصلا هم غمم نیست
).
برای شب یلداها برنامه ریزی ها کرده ام. می خواهم به خودم و بچه های کلاس حسابی خوش بگذرد. تدارک ها دیده ام که نپرس...